Ljetovanje u Baru
U organizaciji Udruženja Crnogoraca Srbije “Krstaš“ i uz pomoć barskog privrednika Ranka Babovića na desetodnevno besplatno ljetovanje, u Baru u hotelu “Castello”, boravila su 22 člana Crnogorskog kulturno prosvjetnog društva “Princeza Ksenija” iz Lovćenca.
Tokom predhodne godine djeca iz Lovćenca i Feketića, članovi “Princeze Ksenije” vrijedno su radili i imali više nastupa u cilju promovisanja crnogorske tradicionane kulture. Ovo nezaboravno ljetovanje bilo je nagrada za njihov trud i vrijedan rad.
Pored svakodnevnog kupanja i boravka na predivnoj plaži u Šušnju, nije izostao ni obilazak brodom barske rivijere i vožnja gliserom. Vrijeme je tokom čitavog ljetovanmja bilo izuzetno lijepo. Dani sunčani, more bistro i toplo a noći prijatne za šetnju, obilazak grada i nezaobilaznog Luna parka.
U znak zahvalnosti, gospodinu Baboviću i hotelu “Castello” uručena je plaketa “Krstaša”.
Predsjednik “Krstaša” Nenad Stevović na sastanku sa Ćazimom Nikezićem direktorom Kulturnog centra u Baru dogovorio je nastup “Princeze Ksenije” na manifestaciji “Barski ljetopis” sljedeće godine.
Djeca su se kući vratila 31. avgusta, a već naredni dan krenuli su u školu. “Krstaš “želi da javno pohvali djecu i njihovo izuzetno ponašanje za vrijeme ljetovanja. Troje pratilaca i vaspitača su ponosni na njihovu disciplinu, kolektivni duh i tradicionalno kućno vaspitanje.
Dvorac Kralja Nikole
Djeca su posjetila i Dvorac Kralja Nikole u Baru koji je izgrađen je 1885. godine, na samoj morskoj obali. Sastoji se od velikog dvorca, malog dvorca, kapele, stražarnica i zimske bašte. Godine 1910. dozidana je i prostrana plesna sala. U sklopu dvorca nalazi se i park sa velikim brojem mediteranskog rastinja (između ostalog i plutino drvo). Pred dvorcem je bio izgradjen i veliki drveni gat, koji je služio za pristajanje brodova i jahti. U periodu od 1866. do 1916. godine i sam je imao deset jahti. Jednu od njih, “Sibil” kralj Nikola je kupio od romanopisca Žil Verna, a njegova posljednja jahta “Rumija” potopljena je 1915. godine na mjestu današnje gradske marine od strane austro-ugarske topovnjače. Danas je dvorac Zavičajni muzej. U parku dvorca lociran je voz “Ćiro” sa dvije lokomotive i dvoje putničkih kola, od kojih su jedna bila salonska kola kraljevske porodice, kao sjećanje na željezničku prugu Bar Virpazar, koja je puštena u saobraćaj još 1908. godine. To je bila prva željeznička pruga u Crnoj Gori uskog kolosjeka (dužine 43 km.) i prolazila je kroz tunel, koji je bio dužine 1969 m. Ovom prugom saobraćaj se odvijao do 1959. godine. Ovdje je i veliki cvjećarnik posebnog oblika nerđajuće konstrukcije, poklon italijanskog kralja Emanuela, koji danas služi kao ugostiteljski objekat pod nazivom “Knjaževa bašta”.
Stari grad u Baru
Posjeta Starom Baru je bio izuzetan doživljaj. Stari Bar se nalazi na strmoj litici, nepristupačnoj sa tri strane, u podnožju planine Rumije. Odbrambeni položaj i izvor pitke vode, bili su najvažniji razlozi što se Stari Bar, za razliku od ostalih gradova na primorju, našao na oko 4 km udaljen od morske obale.
Ovaj grad, čiji su građani živjeli od zanatstva, trgovine i gajenja maslina izgrađivan je sukcesivno tokom vjekova. Najstariji djelovi su na isturenom platou jedne hridi gdje se nalazi kapija grada u iz X-XI vijeka. Nedaleko odavde, izdvojena od naseljenog dijela, nalazi se Citadela koja je imala isključivo odbrambeni karakter.
U gradu se i danas nalaze ostaci mnogobrojnih crkava različitih stilova iz raznih perioda. Sačuvani su temelji romanogotske katedrale Sv. Đorđa iz XI vijeka, zatim dvije gotske crkve Sv. Katarine i Sv. Venerande. Iz turskog perioda su barutana i amam.
Zapadni dio grada utvrđen je kasnije, najprije u XIV vijeku, a zatim u doba venecijanske uprave u XVI vijeku. U ovom dijelu grada nalaze se ruševine crkve Sv. Nikole koju je podigla najvjerovatnije u XIII vijeku Jelena Anžujska.
Na malom raskrsnom trgu u centaru grada, dobro očuvana crkva posvećena Sv. Jovanu Vladimiru. Izvan grada, sjeverno od gornje tvrđave, nalaze se dobro očuvani ostaci akvadukta iz XVI i XVII vijeka vodovoda koji je dovodio vodu iz planine u grad. Najnovijim arheološkim istraživanjima, otkrivena je keramika iz VIII-VI v.p.n.e. iz vremena kada je ovdje bilo ilirsko naselje.
Stara maslina
Posjetili smo na Mirovici, u blizini Starog Bara, maslinovo stablo staro više od 2000 godina. Vrijednost ovog stabla je neprocjeniva, jer se smatra da je jedno od tri najstarijih na svijetu. Stara maslina je najznačajniji kulturni spomenik Bara, nezamenljivi dio njegovog vizuelnog, ali i duhovnog identiteta. Legenda kaže da je cijelo područje dobilo ime Mirovica, jer su se pod Starom maslinom mirile zavađene vojske, bratstva i porodice. Stara maslina je zakonom zaštićena i obaveza njenog čuvanja prenošena je s koljena na koljeno, stolećima. Područje Bara poznato je po maslinovim stablima čiji je broj preko 100.000 maslina, većina njih je stara preko 1.000 godina.
Zanimljivo je kazivanje o barskim maslinjacima – nijedan mladić nije mogao da se oženi ako predhodno ne zasadi određeni broj maslinovih mladica.
Press služba „Krstaš“, 3. septembar 2011.
