Zimska scena „Barskog ljetopisa“ je u četvrtak, 4. aprila 2019. godine, bila domaćin džez ansamblu Državnog Univerziteta u San Dijegu koji tokom ovog mjeseca nastupa u Crnoj Gori, u sklopu manifestacije „Mjesec poštovanja džeza u Crnoj Gori – JAM 2019“ koja se ove godine realizuje pod motom „Nove generacije džeza“.
Stotinu dvadeset minuta maestralnog muziciranja bilo je prava poslastica za barske ljubitelje džeza koji su svojim prisustvom ispunili salu Doma kulture.
Ovaj džez ansambl broji 18 članova i jedan je od najboljih na Zapadnoj obali. Do sada je, u nekoliko navrata, nastupao na uglednim američkim i evropskim festivalima džeza, i sa svjetski poznatim umjetnicima.
Dirigent ansambla Bil Jeger je renomirani džez muzičar, profesor i direktor Džez studija na Univerzitetu u San Dijegu, i dobitnik Gremi nagrade.
U sklopu crnogorske turneje ovaj orkestar je već nastupio u Podgorici i na Cetinju i kako Jeger kaže nastup u crnogorskoj prijestonici za njih je bio poseban jer su tom prilikom upoznali crnogorske džez muzičare. Do tri sata iza ponoći trajalo je druženje i muziciranje, a Jeger ima samo riječi hvale za domaće džezere, za koje tvrdi da su dobri koliko i američki.
Ovaj vrsni dirigent u svojim kratkim izlaganjima između kompozicija par puta je svojim kolegama uputio šaljive opaske na račun provoda sa domaćinima do sitnih jutarnjih časova, ali i Jeger i publika su se usaglasili oko jednog: Orkestar kuca kao savršen švajcarski sat! Dok su na sceni, ovi džezeri odaju utisak nonšalancije i opuštenosti, ali iza toga zapravo stoji dug, posvećen rad.
„Tačno je da sve izgleda kao zabava i improvizacija, ali iza ovog benda je nebrojeno sati vježbe i proba. Sastajemo se dva puta sedmično svi zajedno i vježbamo sat i petnaest minuta. Plus, tu su probe po sekcijama. Četiri do šest sati svake nedjelje svaka od njih ima zasebne probe, ritam sekcija, saksofon sekcija itd. Da ne napominjem da oni individualno svi vježbaju po četiri, pet sati dnevno! Tako da ogroman rad i posvećenost stoji uz želju da budete profesionalni muzičar i budući profesor“, kazao je Jeger.
Džez muzika je oduvijek prisutna u filmskoj industriji, naročito u crtanim i animiranim filmovima, a barska publika je imala prilike da čuje neke od džez kompozicija koje krase Diznijeve najpopularnije naslove. Ovogodišnjeg Oskara odnio je film koji, između ostalog, govori i o džezu, a Jeger je mišljenja da je džez postao svjetska muzika i da je sve više prisutan.
„Džez je postao sveprisutan. Svira se svuda u svijetu pa samim tim poprima i razne uticaje. Njegovi korijeni su u Africi, ali nastao je spajanjem sa evropskom kulturom. Svakako da se izmijenio od tada. Evoluirao je od tipa komercijalne muzike u eri big bendova tridesetih i četrdesetih godina do prefinjene muzike kakav je danas. Prefinjena umjetnost će svakako imati manju publiku, to je oduvijek tako, jer ona zahtijeva edukovanu publiku, kakva je bila večerašnja, da bi razumjela kompleksnost onoga što mi radimo, i da sve ovo što smo izveli nikada više neće zvučati isto, jer je veliki dio improvizacija“, dodao je on.
Jeger je više puta istakao kolika mu je čast što im se na ovoj turneji pridružila ugledna američka vokalna solistkinja i kontrabasistkinja Kristin Korb.
I Jeger i Korb kao džez muzičari poznavali su se godinama prije nego je došlo do ove saradnje. Tek na džez konferenciji prije dvije godine u Bremenu došli su do zajedničke ideje da skupa nastupaju, a kako Korb kaže i ona i Jeger dijele iste vrijednosti i govore istim muzičkim jezikom što se vidi kroz njihove nastupe.
Ova dama se nakon godinu dana turneje sa Džez ansamblom Državnog Univerziteta u San Dijegu nastanila u Kopenhagenu, što je za nju jedna nova prilika da upozna i Evropu i njenu džez scenu.
„Toliko toga se dešava na džez sceni u Evropi. Ima dosta ljetnjih, ali i zimskih festivala, i publika koja voli džez je zaista gladna te umjetnosti. Oni pažljivo slušaju i vole da se upoznaju sa muzičarima. Kako nastupam širom Evrope za mene je to prilika da se upoznam i sa gradovima, da dosta toga naučim, ali i da upoznam ljude“, rekla je Korb.
Korb kaže da je publika čini drugu polovinu benda i da je ta konekcija sa njima za nju izuzetno bitna. A publika je svuda i uvijek različita, ne samo američka i evropska.
„Uvijek je različito. Svaka publika je drugačija i posebna, čak i ovdje u Crnoj Gori. Svake večeri je drugačije. Imate ljude koji imaju više iskustva sa džezom, neki manje, neki su mlađi, drugi stariji, ja volim kada djeca ustanu i počnu da igraju jer onda prosto prirodno reaguju na ono što muzika u njima izaziva. Ali koliko god se publika razlikovala za mene je uvijek najbitniji taj odnos koji ja izgradim sa njima“, istakla je ova talentovana dama.
