Njegova djela su veoma konstruisana, do same linije apstraktne lirike. Prostor i masa su dobro sklopljene u perfektnu harmoniju sa bojama cvenim, crnim, plavim i oker. Parušić je slikar pun života, humora i nade… (pratiti..)
A.GRIMALDI
Lice 20-tog vijeka
Parušić, daleko od teorijske avan-garde, je u praktičnom smislu slikar unutrašnjih muka i slikanja svog svijeta… Kontradikcija i cijepanje, kao posljedica njegovog jugoslovenskog porijekla i iskustva, može se pročitati u njegovim pejzažima…Njegovi radovi su visoko izgrađeni na granici apstrakcije. Mase i količine su dobro orkestrirane i podržane bojama. Puni sunca ili munja i gromova, kiša sa vjetrovima, ista osjećanja kao u noćima…
JP LAVIGNES
Galerist
Ovaj slikar prolazi kroz različite periode, doživljavajući drame, njegove otadzbine, a takođe sigurnost ili mir u pariskom regionu, ali je Kotor uvijek kutak za povratak u prošlost. Slikajući bez prestanka, priprema njegov ulazak u umjetnost… A sa skulpturom, vjerovatno, njegovom najačom disciplinom umjetnosti, stavlja vezu između umjetnosti i arhitekture…
J. DE PAUW
Colecioner
Poslije duge i veoma uspješne karijere arhitekte, Parušić se predaje slikarstvu, skulpturi, kojima se bavi sa punom snagom iz utrobica, kako se to kaže. Kontradikcija i unutarnje cijepanje, koje dolazi iz negovog porijekla, pokazuju se na njegovim djelima. Bol, tortura, nasilje i suze… Snaga njegovih radova nas pretvori u malaksale, uplašene i zaljubljene u njih, istovremeno.
JANE TOUSSAINT
Présidente de la Figuration Critique
BOŽIDAR PARUŠIĆ-BOJA
U ateljeu, Ormoj, oktobar, 2001.
Atelje “Parušić”, nalazi se na porodičnom imanju u intimnom gradiću Ormoj, koji je udaljen šezdesetak kilometara od Pariza. Radni prostor, smješten u okviru kompleksa šatoa, adaptiran u dva nivoa, veličine preko tri stotine kvadrata, kondi-115 cioniran i zenitalnio osvijetljen, izuzetno je pogodan za stvaralački rad. Božidar Parušić (1939), od mladosti okrenut umijetničkom stvaralaštvu, nakon maturiranja (1957), uspješno je položio prijemni ispit na Likovnoj akademiji u Beogradu, te je (1958) priredio i prvu samostalnu skulptorsku izložbu. No, određene okolnosti, usmjerile su ga ka graditeljstvu, diplomirao je (1962) kod prof. Zlokovića na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. Željan dokazivanja odlazi (1964) za Pariz, gdje uz likovno stvaralaštvo, zaneseno otpočinje da radi na polju arhitekture. Tokom dvadesetogodišnjeg rada, stiče značajnu reputaciju u okvru biroa Luisa Kana, sarađujući, ili projektujući mnoge značajne objekte u Francuskoj i svijetu. Uzima (1980) francusko državljanstvo, nastavlja da se bavi arhitekturom, ali se istovremeno značajnije okreće likovnom stvaralaštvu, slikarstvu i skulpturi. Od sredine osamdesetih, Parušić je priredio više samostalnih izložbi (“Galerie le Point de Rencontre”, “La Galerie des Arches”, “Galerie Lavignes Bastilles”, “Galerie Animatheque”, “Galerie la Palet d’Or”). Grupno je izlagao na mnogim poznatim salonima u Francuskoj (“Salon Indepandants”, “Fiac”, “Salon d’Hiver”, “Salon Figuration Critique”, “Salon A.C.A.M.”). Cijeneći izuzetne crnogorske ambijentalne vrijednosti i kulturu, Parušić često boravi na prostorima Boke Kotorske u svom ateljeu, u kome poneseno stvara. Veliki je poklonik umijetnosti, strastveni kolekcionar i ličnost sa mnogo interesantnih ideja u pravcu značajnije afirmacije likovnih umjetnosti na širim prostorima.
Parušićevo likovno stvaralaštvo je razuđeno, višeslojno i heterogeno, što je rezultat njegovog širokog obrazovanja i multidisciplinarne usmjerenosti, a nedvojbeno pripada sferi figuralnog. Analizirajući pažljivije njegova slikarska ostvarenja, uočavaju se nekoliko globalnih cjelina. U rasponu od lirskog, do apstraktno-asocijativnog, zavisno od intenziteta doživljaja, autor stvara djela koje imaju neposrednu draž tretiranog motiva. Njegovi pejzaži, rađeni su široko i ekspresivno, najčešće su to motivi Ormoja i pastoralne Provanse u različitim godišnjim ili dnevnim periodima, ali on slika i crnogorske krajolike, stare bokokotorske aglomeracije, palate, ponte, barke, mandraće i maslinjake. Pejzažne vrijednosti, očigledno su paradigmatski za njega najpodsticajnije, no Parušić je i veoma uspješan portretista, radi likove osoba iz okruženja, varira autoportret. Inspirisale su ga često scene iz bordela i karakteristične fizionomije za kafanskim stolom. Posljednjih desetak godnina, Parušić je posebno razrađivao tematiku ljudskog stradanja, slikao je tragediju rata i opšteg uništenja, fasciniran golgotom na balkanskim prostorima. Parušićeva kompozicija je iskustveno veoma dobro prostudirana, čvrsta, stabilna i duboko uravnotežena. Sigurno vlada prostornom komponentom, ali na mnogim slikama, radi snažnijeg utiska, koristi se plošnim, dvodimenzionalnim pristupom. Iako je izvanredan crtač, Parušić na slici ne forsira crtež posebno, već se on više pojavljuje arabeskalno, ili u vidu skrivene konstrukcije koja izbija iz potke. Sa posebnom pažnjom vrši potslikavanje, kako bi obezbijedio rustikalnost i pikturalitet, sljedeći bojeni slojevi su djelimično pastuozni, a u pojedinim zonama vješto primijenjuje lazure. Tom naizmjeničnom smjenom, hrapavih i glatkih površina, slike dobijaju značajnu taktilnost. Njegova hromatska skala, veoma je razvijena i bogata, zavisno od tematike i unutrašnjeg naboja, često postaje intenzivno-fovistička, a katkada je suptilna i monohromna. Valerski odnosi su kontrasni i veoma dramatični. Parušić slika snažnim i gestualnim potezima, tako da svako njegovo djelo, evidentno zrači značajnom stvaralačkom energijom. Za rad koristi preparirano platno, ali stvara i na tvrdoj drvenoj podlozi, prepariranom panelu, kartonu ili kanson papiru. Zbog eruptivnog načina slikanja i bržeg sušenja, najviše koristi akrilik, nešto ređe ulje, a ponekad i kombinuje tehnike. Parušić se često vraća i skulpturi, njegovom veoma omiljenom načinu izražavanja. Očigledno, ono što ne uspijeva da iskaže u dvije ravni, efektno realizuje volumenski i prostorno. Njegove skulptorske kreacije takođe su ekspresivno-figuralnog karaktera, često su to dekomponizirani i unezvjereni portreti, ili pak konceptualno tretirane ljudske figure u beznadežnom mimohodu. Mnoge su odlivene u bronzi, a jedan dio je realizovan u kombinaciji drveta, kartona i poliestera.
Van svake sumnje, Parušić je svestrana ličnost širokog usmjerenja, duboko humanih pobuda i istinski opredijeljeni stvaralac.
Slovinić Slobodan,
slikar i likovni kritičar
