08. jun 2012.
Budva, Moderna galerija, 20h.
Akademik dr Radoslav Rotković
“Ja, Tolstoj i Hitler”
Roman akademika dr Radoslava Rotkovića “Ja, Tolstoj I Hitler” biće predstavljen u Modernoj galeriji u Budvi u petak, 8. juna. Početak promocije je u 20 sati, a moderator će biti književnik Miraš Martinović.
Umjesto predgovora na početku romana autor je zabilježio:
„Ovo je istinita priča o Ljubu fon Henčelu, sinu Eufemije, šćeri St. M. Ljubiše, tolstojevcu, pacifisti koji je ipak učestvovao u dva svjetska rata. Kako je njegov predak 1870. zamijenio svoje francusko prezime njemačkim, tako je i Ljubo, u vrijeme okupacije u Beogradu, zamijenio tuđe prezime za naše. Novo mu je dao 1942. zemljak po majci dr Božidar Perazić, lični ljekar kralja Nikole. U oslobođeni Beograd 20. X 1944. ušao je major Ljubo Perazić na bijelome konju, u društvu dr Ivana Ribara. Ali 1948, zbog nejasne uloge u bjekstvu đenerala Arsa Jovanovića, čitava njegova djelatnost u toku i poslije rata postala je sumnjiva, i on je dospio u istražni pritvor! Tako je dobio dovoljno vremena da preispita svoj život i svoj odnos prema ratu, prema Tolstojevom mirotvorstvu i Hitleru kao simbolu rasističkog, rušilačkog mentaliteta. Ovo su njegova „sićanja iz pržuna“, kako bi rekla njegova žena, Splićanka.“
U recenziji romana Miraš Martinović je između ostalog zapisao:
„U romanu je živo prikazana galerija poznatih istorijskih likova, koji su iskočili iz okvira na zidu i sišli među nas. Tu su: i Gavrilo Princip i Franc Ferdinand; kralj Nikola i kralj Aleksandar; kraljica Marija i knjeginja Olga; gladni Hitler u Beču i moćni Hitler u Berlinu…
Glavni junak priznaje da je loš slikar, kao i Hitler; da su obojica nepušači, ali dok on „nije tražio nikakvu zamjenu za duvan, Hitler nije mogao bez dima iz gasnih komora“.
Ukratko, ovo je veoma složen, lijepo, slikovito napisan, snažno izveden roman-simfonija, kojim bi se ponosila svaka evropska književnost.“
Čedomir Bogićević, takođe recenzent romana „Ja, Tolstoj i Hitler“, smatra da je autor u ovom romanu sastavio čudesne varijetete narodnog jezika kao književne forme “obogativši crnogorski 
književni izraz, unoseći u nj toplinu srca, razboritu i filozofsku misao, ali takvu filozofsku gnoseologiju koju će on, poput Voltera, izmjestiti iz sholastike filozofskih disciplina i apstraktnih struktura mišljenja u realne tokove književnog sadržaja, pa tako filozofija, etika, istorija, retorika, pravda i poetika bivaju neposredno integrisani u ljudsku misao kao sastavni dio čovjeka-duha i čovjeka-tijela.
To je čudesna simbiotika u ovome romanu koji pretresa pitanja civilizacije, istorijskih zakonitosti, odgovornosti socijabiliteta za ljudska nedjela, koja nadilaze subjektivnu krivicu, i tretira pitanje moralnosti, pravde i pravičnosti, slobode i ropstva, a to može samo autor kakav je Radoslav Rotković, koji je u svojoj stvaralačkoj djelatnosti objedinio sve fenomene ljudskog uma.
Njegoševa nagrada činila bi čast ovome romanu ali i ovaj roman – toj nagradi.“
