“Izvor radosti” – zbornik pjesama i priča iz azerbejdžanske književnosti za đecu

Ovih dana iz štampe je izašao zbornik pjesama i priča  iz azerbejdžanske književnosti za đecu pod naslovom Izvor radosti. Pjesme i priče sa ruskog na crnogorski jezik preveo je i prepjevao književnik i književni prevodilac Dušan Đurišić. Objavljivanje knjige omogućile su Diplomatska misija Republike Azerbejdžan i Kulturno-ekono­mski centar Azerbejdžana u Crnoj Gori. Izdavač zbor­nika je Udruženje crnogorskih pisaca za djecu i mlade u Po­dgorici.  Naslovnu stranu i ilustracije izradio je slikar i karikaturista Darko Drljević, a recenzije su napisali knji­ževnici Žarko L. Đurović i dr Milutin Đuričković. U zbo­rniku je, pored  pjesama i priča 32 azerbejdžan­ska pisca raznih generacija, rođenih u vremenskom razmaku od 1862. do 1934. godine, objavljeno i 5 azerbejdžan­skih narodnih priča.

U “Napomeni prevodioca” Dušan Đurišić je objasnio da je najviše pjesama za ovaj izbor preveo iz knjige “Rodnik” (“Izvor”), u izdanju “Đečje literature“ iz Moskve. “U toku daljeg rada na pripremi i konačnom uobličenju izbora”, istakao je on, “nesebičnu pomoć pružio mi je savjetnik u Diplomatskom predstavništvu Ambasade Azerbej­džana u Crnoj Gori, gospodin Serjan Mirzazada, na čemu mu dugujem veliku zahvalnost. Njegova je zas­luga što su se u knjizi našle pjesme i priče još desetak pisaca, esej o azerbejdžanskoj literaturi za đecu i mlade i kratke bio-bibliografske bilješke i foto­grafije nekih zastu­p­ljenih autora”.

Na kraju svog analitičkog eseja književnik Žarko L. Đurović istiće: “Izvor radosti je još jedna od brojnih uspjelih i dragocjenih knjiga kojom Dušan Đurišić na najljepši i najprisniji način približava daleku azerbejdžansku književnost za đecu našim čitavocima.” A dr Milutin Đuričković, u eseju “Bliski glasovi iz daljine”, između ostalog, naglašava: “Ovaj dragocjeni izbor je višestruko koristan i značajan, ne samo što je prvi takav poduhvat iz azerbejdžanske književnosti za djecu i mlade kod nas, već i zato što predstavlja važnu kulturnu i duhovnu sponu iz­me­đu dva jezika i dvije kulture, koje su donekle iden­tične i sa istovjetnim društveno istorijskim razvitkom.”