Izložba radova Tadije Janičića “Progoneee me tvoje oči”, koju partnerski realizuju Narodni muzej Crne Gore i Muzej savremene umjetnosti Republike Srpske iz Banja Luke, otvorena je sinoć u Crnogorskoj galeriji umjetnosti “Miodrag Dado Đurić” na Cetinju. Na izložbi su prikazane slike, crteži, reljefi, skulpture i objekti koje je umjetnik radio posljednjih nekoliko godina.
Otvarajući izložbu, istoričarka umjetnosti i kustoskinja izložbe, Ljiljana Karadžić, kazala je da je Tadija Janičić slikar koji ne pripada ni jednom umjetničkom lobiju ili zatvorenom kružoku, ni jednom umjetničkom ili kritičarskom ili kustoskom kružooku.
– Nema ni želju ni volju za socijalizacijom i druženjem sa etabliranim umjetničkim miljeom, ne juri galeriste, ne šlihta se kustosima i muzejima, ne pokazuje ama baš nikakvo interesovanje za fensi događaje na kojima treba biti viđen da bi uspio na beogradskoj sceni, centru svih ustoličenja. Čak i ne živi u Beogradu, već u Novom Sadu. Pa ipak, Tadijine radove svi vole i traže. Zanimljiv je to slučaj, jer je Tadija istovremeno i autsajder i visoko kotirani umjetnik – zvijezda. Blizak je sa legendarnim konceptualistima, a aktuelni mladi kritičari ga rado pozivaju u svoje selekcije. Ozbiljne kolekcije odavno imaju njegova djela, potražnja se širi geometrijskom progresijom. Na društvenim mrežama Tadiju prati armija fanova vrlo različitih bekgraunda, od kojih neki nemaju nikakve veze se umjetnošću, a oduševljavaju se njegovim radovima i nazivima – kazala je Karadžić i dodala da čak i sami potpis “Tadija” kao da je postao brend i garant prvoklasnog umjetničkog proizvoda.
Ona se zapitala u čemu je tajna njegove popularnosti na ovim prostorima? U temama koje slika, načinu na koji slika, duhu vremena, detektovanju ludih fenomena naše svakodnevice, brisanju granica između elitnog i marginalnog, nonšalantnom šarmu umjetnika, pregalačkom radu ili srećnom rasporedu zvijezda?
– Vjerovatno od svega navedenog po malo, uz opasku da je Tadiji skoro svejedno. Važno mu je da radi, živi od svoje umjetnosti i da je slobodan.
Janičić se – prema njenim riječima – bavi preispitivanjem kompleksnih relacija savremenog društva i života malog, marginalnog čovjeka kroz neobične, začudne narative.
– Moralno posrnuće, emotivna ruiniranost, rialitizovana realnost, bizarni događaji, senzacionalizam, trivija, imperativni konzumerizam, nedovršena tranzicija, tragikomična raspolućenost između želja i mogućnosti, sveopšta poljuljanost svih normi ovoga svijeta, teme su koje su u fokusu umjetnika. Takvu stvarnost Tadija, poput lucidnog hroničara/voajera, dekonstruiše subverzivnom afirmacijom i prevodi u umjetnička djela. Koristeći ironiju, autoironiju, paradoks, grotesku, očuđenje i apsurd kao najpodesnija sredstva u svojoj strategiji, umjetnik nam vraća u iskrivljenom ogledalu sliku svakodnevice. Tako prozaična svakodnevica u njegovim slikama postaje očuđena, urnebesno zabavna, infatilna, ali ispod te razine doživljaja provijava oporost i dekadencija epskih razmjera. Ponekad i tuga zbog uzaludnog upinjanja Tadijinih antijunaka i junakinja da budu nešto što nijesu – zaključila je Ljiljana Karadžić.
Tadija Janičić je rođen u Nikšiću 1980. godine. Završio je osnovne i master studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Do sada je održao preko trideset samostalnih izložbi u Mađarskoj (Galerija Art9, Budimpešta), Italiji (Balkan party, MAC Maja Arte Contemporanea, Rim), Japanu (Galerija Den, Tokyo), Švajcarskoj ( Laki komadi, Garaperun, Cirih), Sloveniji, Crnoj Gori i Srbiji. Takođe, učestvovao je na grupnim izložbama na Ostersund kunstvideofestivalu (Švedska, 2004), Umjetničkoj klinici u Muzeju savremene umjetnosti u Novom Sadu (Srbija, 2005), Kulturnom centru Srbije u Parizu (Francuska, 2007), Galeriji Lukas Feichtner u Beču (Austrija, 2010), Muzeju Erarta i galeriji savremene umjetnosti u Sankt Peterburgu (Rusija, 2012), Galeriji le Club des Arts pri Savjetu Evrope u Strazburu (Francuska, 2013), Galeriji Nest u Ženevi (Švajcarska, 2015). Djela Tadije Janičića se nalaze u kolekcijama Narodnog muzeja Crne Gore, Muzeja savremene umetnosti Vojvodine, Muzeja grada Novog Sada, Folozofskog fakulteta u Novom Sadu, Telenor kolekciji i brojnim privatnim kolekcijama.
Nakon postavke na Cetinju, koja se može pogledati do 3. jula, izložba se seli u banjalučki muzej.
Be the first to comment