Milija Stojanović

Poštovani pośetioci, nastavljamo sa predstavljanjem mladih darovitih umjetnika. Značajan broj poznatih umjetnika iz oblasti likovne umjetnosti, omogućili su da Crna Gora bude prepoznata po ovoj oblasti. Zahvaljujući talentovanim mladim umjetnicima, ta prepoznatljivost će da ostane i jača. Uzimajući u obzir da je među likovnim umjetnicima mnogo manje vajara u odnosu na umjetnike ostalih pravaca ove umjetnosti, sa posebnim zadovoljstvom predstavljamo mladog vajara Miliju Stojanovića. Autor za sebe kaže da smatra da je likovna umjetnost jezik kojim se umije najbolje izraziti. Gledajući njegove radove, više je nego očigledno da ima veoma visoku moć izražavanja. Uživajte.

BIOGRAFIJA:

Milija Stojanović rođen je 1980.godine u Podgorici. Završio je Srednju umjetničku školu Petar Lubarda na Cetinju 1998. godine. Diplomirao je 2003. a magistrirao 2010. godine na Fakultetu Likovnih Umjetnosti na Cetinju, odsjek vajarstvo. Dobitnik je Godišnje nagrade FLU iz oblasti vajarstva 2003.  Član je ULUCG-a od 2006. godine.

Izlagao je na samostalnim i kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu.

Izložbe (izbor)

2017    „Skulpture i crteži“, galerija Buća-Luković, Tivat, Crna Gora
2013    “Skulpture”, Gradska galerija, Kotor, Crna Gora
            “Skulpture i crteži”, galerija Buća-Luković, Tivat, Crna Gora
2012    “Anatomija  daha”, Centar savremene umjetnosti, Podgorica, Crna Gora
2010    “Svakodnevnica kao provokacija”, Cetinje, Crna Gora
2003    “Izazovi materijala u skulptorskoj figuraciji”, Cetinje, Crna Gora
2018.   “Crtež kao eksperiment”, Dvorac Petrovića, Podgorica
2016.   “Priroda kao material, Sculpture network, New Year 2016,
             internacionalna izložba
2015.   “Terra Fantasia”, Gradski muzej Mirko Komnenović, Herceg Novi
              Internacionalni art festival,  Ardud, Rumunija
2016.    “Art book”, galerija Pro-Arte, Malnitz, Austia
2013.   “Domaći Ready Made”, galerija SULUJ, Beograd
             “Savremena crnogorska skulptura”, galerija Buća-Luković, Tivat
              Izložba “slike i crteži”, kafe Nero, Podgorica
             “Umjetničko čitanje Njegoša”, galerija Velimir Lekovic, Bar
2011.   “Interakcija”, Zimski salon, Herceg Novi
2008.   12. podgorički salon, Podgorica
2008.   “Linija žica linija”, Podgorica
2006.   Tradicionalna izložba  ULUCG, Podgorica
2005.   Savremena crnogorska skulptura, Danilovgrad
2003.   Izložba studenata završne godine FLU, Cetinje
2002.   Bijenale crteža, Beograd, Srbija

 
Autor je brojnih projekata spomeničkog tipa; (biste u bronzi, skulpture i monumentalni reljefi u kamenu..) kao i brojnih djela sakralne kamene plastike u Crnoj Gori i regionu.

Učesnik je internacionalnih simpozijuma skulpture gdje je izveo skulpture velikog formata za javni prostor:

Skadar, Albanija, 2011. (skulptura “Sleeper”)
Danilovgrad, Crna Gora, 2013. (skulptura “Street spirit”)
Mallnitz, Austria, 2014. (skulptura “Architecture of broken sun”)
Ardud, Rumunija, 2015. (skulptura “Mechanical baby”)
Coronel XC, Brazil, 2015. (skulptura “Simon Cirineus”)
Mallnitz, Austrija, 2016. (skulptura “Falling head-star”)
Ostrozac – Cazin, BiH 2017. (skulptura “The shape of broken moment”)
Prilep, Makedonija 2018. (skulptura “Sutcase for David Lynch”)

Par riječi o radu..

Smatram da je likovna umjetnost jezik kojim se umijem najbolje izraziti. Ne stvaram iz promotivnih razloga i nemam potrebu za stavom „vidite šta sam napravio“.. Imam sebičan pristup ovom pozivu; stvaram da bih sebi udovoljio, razriješio i objasnio neke fikcije likovnim sredstvima. Moj rad se zasniva na nekoj imaginaciji fragmenta; nečeg memorijalnog, proživljenog…  Imam filmski stav; želim da režiram, pričam priču, iznenađujem kroz oblike, boje, taktilnost različitih materijala..  Pravim skulpturu koja svakim uglom posmatranja kaže nešto novo…

Volim da konstruišem, gradim.. interesuje me neka estetika začudnog, apsurdnog..

Tekst Ljiljane Karadžić, istoričarke umjetnosti

Milija Stojanović se izražava kroz različite umjetničke forme: crtež, reljef, asamblaž i skulpturu. Kao zajednički imenitelj svih radova, bez obzira o kojoj se tehnici radi, mogu se izvući pojmovi: alogičnost, apsurd, oneobičavanje, metafizika… Na crtežima predmeti i fragmenti figura plutaju, povremeno se lako preklapajući i tvoreći začudne sklopove. Efemerni predmeti i oblici koji se pojavljuju na crtežima funkcionišu kao kodirani pečati  u koje su utisnuta sjećanja na vrijeme kada su ti predmeti bili novi i cijeli, a konture našeg svijeta jasno određene. Za reljefe i asamblaže umjetnik koristi sintetičke materijale, stvari iz neposrednog okruženja, polufabrikate i fabrikate (ambalaže sa upozorenjima, fragmente igračaka, jastuke…) nastojeći da u svojim kreacijama sačuva već upisanu energiju upotrijebljenih materijala. U asamblažima je primjetna i fina doza filozofskog humora koji je jedina moguća samoodbrana od iscrpljujuće, nerazlučive mješavine senzacionalističkog i beznačajnog koju nameće traumatična stvarnost.

Kada je riječ o skulpturi, Milija Stojanović u fokus svojih umjetničkih i kontemplativnih interesovanja stavlja dječju lutku koju, zahvaljujući odličnom poznavanju anatomije deformiše tako da ističe u prvi plan njene šupljine i meke pregibe, stvarajući groteskne figure-torza koje po mirnoći i načinu obrade zadržavaju ponešto od klasičnih skulptura. U novoj seriji kamenih skulptura glave i udovi lutaka se pomaljaju iz savršeno glatkih kvadara, čime je naglašena binarnost apstraktno-figuralno, tvrdo-meko, statično-dinamično.

Iako vrlo koncentrisan na same materijale, njihovu fizičku supstancijalnost i plastička svojstva, umjetnik izvlači na površinu simbolično i imaginarno, stvarajući  »fikcionalni višak« koji njegove objekte čini auratičnim. Upravo taj „višak“ koji nastaje rafiniranim međusobnim spajanjem i potčinjavanjem (nikad sukobljavanjem) materijalnih i nematerijalnih faktura ukazuje na Milijin osjećaj za materijale, koji je izoštren do najvišeg stepena senzitivnosti.

Ono što se odmah uočava pri posmatranju izloženih radova, a što nije u savremenoj umjetnosti podrazumijevajući kvalitet, jeste snažan osjećaj stvaralačke discipline i etičnost autora. Svaki rad je besprekorno realizovan nerutinskim, nepotrošenim postupcima, koji odišu zadovoljstvom samozaboravnog prepuštanja ekspresivno-manuelnoj aktivnosti. Upravo takav pristup umjetnika čini da njegova djela iznenađuju, između ostalog, i svojom strukturalnom ljepotom.

IZBOR RADOVA