U skladu sa programskom politikom za 2022.godinu koju je Komun@ posvetila multikulturalizmu, te nakon tematskih brojeva posvećenih opštinama Ulcinj i Plav, upravo je iz štampe izašao 44.broj Komune sa bogatim programskim sadržajem Opštine Tuzi, štampan dvojezično na crnogorskom i albanskom jeziku i već se nalazi na svim prodajnim mjestima i kioscima za štampu u svim crnogorskim gradovima.
Iz širokog tematskog opusa istorije, tradicije, kulture, umjetnosti, etnologije, književnosti, baštine, sporta i društvene hronike izdvajamo neke od naslova.
Ovaj broj počinje Uvodnikom Nika Đeljošaja, predsjednika Opštine Tuzi koji u tekstu pod naslovom „Malesija se mijenja“ ističe da “nakon proglašenja nezavisnosti Crne Gore 2006, kada smo mi Albanci po prvi put u istoriji imali mogućnost izjašnjavanja po slobodnoj volji, dali smo glas za samostalnu i suverenu Crnu Goru, a političko angažovanje za punopravnu opštinu ušlo je u stalnu agendu našeg djelovanja“.
Tu je i tekst Marka Junčaja o istorijatu Opštine Tuzi pod naslovom“Od labeata do samostalne opštine“, zatim tekst o dijaspori iz Tuzi, potom o groblju u Vuksanlekajima kao najvrednijem materijalnom kulturnom nasljeđu u Tuzima u tekstu koji potpisuje Robert Camaj pod naslovom „Nekropola na strani sunca i u očima mjeseca“.
Iz ovog broja izdvajamo i tekst Ajdina Rakića pod naslovom „Od komandanta do kulturnog reformatora“ koji govori o Ćazimu Beg Diriku koji je svojevremeno u Tuzima izgradio školu i džamiju, kao i tekst Željka Rutovića o dobročinitelju Nikoli D.Berišaju kojipredstavlja „jedan od trajnih ljudskih biljega opštine Tuzi“.
U ovom broju Komune posvećene Tuzima publikovan je i tekst o Đerđu Đokaju , intelektualcu, profesoru i novinaru koji potpisuje Nikola Berišaj, a pod naslovom „ Posvećen Malesiji i ukidanju krvne osvete“, kao i tekst Seada Đokaja pod naslovom „Crveni slikar velikog formata“ o Đeljošu Đokaju, slikaru i grafičaru koji je ostavio trajni trag u umjetnosti.
Anton Plumaj u najnovijoj Komuni piše o prirodnim ljepotama i bogastvu koje ima Malesija kao biserima egzotične prirode, dok Anton Gojčaj piše o albanskoj književnosti u Crnoj Gori, a Samir Adžović o bogatoj paleti tuških stvaralaca koji pišu na crnogorskom i bosanskom jeziku.
Tu je i tekst Tonija Ujkaja pod naslovom „Sveto bogastvo kulturnih vrijednosti” koji govori o Etnografskom muzeju u Tuzima koji čuva tradiciju i bogatu duhovnu kulturu Malisora , kao i tekst o TV BOIN koja daje veliki doprinos u informisanju na albanskom jeziku.
U najnovijoj Komuni može se pročitati i tekst Emina Adžovića o KUD-u „Ramadan Šarkić“, jednom od najstarijih i najuspješnijih crnogorskih društava sa naslovom „Čuvari tradicije multikulturalizma“, kao i tekst Davida Junčaja o KUD-u „Rapša“ i svelbanskom festivalu Folklora.
I u ovom broju ne izostaju tekstovi posvećeni sportu i sportistima. Tako Senad Padović u tekstu pod naslovom „Ravnica bogom data za fudbal“piše o istorijatu FK Dečić koji je osnovan daleke 1926.godine, kao i tekst Palja Drešaja, aktuelnog predsjednika ovog najstarijeg i najpoznatijeg sportskog kolektiva u Tuzima u kojem ističe da su poslednje dvije godine postignuti najbolji rezultati koji predstavljaju „Istorijski preporod kluba“.
U najnovijoj Komuni i tekst Aleksandra Radovića pod naslovom „Dragulj crnogorskog sporta“ o Anđeli Berišaj, takmičarki tekvondo kluba „Besa“ iz Tuzi, juniorskoj vicešampionki svijeta u tekvandou, kao i tekst Amera Ramusovića pod naslovom „Crnogorac zasijenio sve sa lastom” koji piše o Tuzaninu Evaldu Krniću koji je ušao u istoriju kao prvi „strani“ pobjednik skokova sa Starog mosta u Mostaru sa svim desetkama na ovom poznatom takmičenju, što nikada nikom iz Crne Gore nije pošlo za rukom.
Be the first to comment