Galerija Art, u četvrtak 21. jula sa početkom u 20 časova
U okviru programa Podgoričkog kulturnog ljeta, od 21. jula u Galeriji Art predstavljamo rad umjetnice Milice Janković, pod nazivom „U sjenci drugog tražimo svoju sjenku, u ogledalu drugog svoje sopstveno ogledalo”. Kustoskinja izložbe je Ljiljana Karadžić, istoričarka umjetnosti.
„Vizuelna umjetnica Milica Janković prostornom instalacijom koja je naslovljena Borhesovim stihovima „U sjenci drugog tražimo svoju sjenku, u ogledalu drugog svoje sopstveno ogledalo”, propituje fenomen sjenke kroz fluidne relacije između tijela i njegovog odraza, intimnog i javnog, stalnog i nestalnog, nepromjenljivog i participativnog. U zamračenom prostoru lebde dvije monumentalne, žičane skulpture, glava i ruka, čije se dugačke, zamršene, meke sjenke reflektuju po zidovima galerije, stvarajući linije mjesečarke koje se rizomatično šire, poprimajući organski karakter i postajući vitalnije od samih skulptura. Kako su izvori svjetlosti postavljeni u šupljine skulptura bez opni, bez kože kao zaštitnog omotača koji bi štitio unutarnje tkivo od energetskog raspršivanja, događa se ekspanzija i ekstenzija unutarnjeg svijeta u spoljnji. Na izvjestan način čvrste forme se rastaču i desupstancijalizuju, trodimenzionalnost objekata se poništava, a fokus se pomjera na “šumu” misterioznih sjenki koje pokreću mnoštvo asocijacija. Istorija i simbolika sjenki su stare koliko i svijet, od Platonove Pećine, u kojoj je sjenka alegorija neznanja, preko priče o korintskoj djevojci Plinija Starijeg koja objašnjava porijeklo likovne umjetnosti, preko čudotvornih moći sjenke apostola Petra, vjerovanja različitih civilizacija vezanih za svijet sjenki koji se povezuje sa animizmom, pa do scene iz crtanog filma Petar Pan, gdje je njegova izgubljena sjenka metafora djetinjstva, a njen povratak i zašivanje označavaju povratak u vječnu mladost. Poetičnost i atmosferičnost mreže sjenki sadrže ponešto od ovih značenja, ali se ne iscrpljuju u njima, jer omogućavaju posmatraču lični, duboki doživljaj i utaženje neutažene čežnja za svjetovima s onu stranu krhkosti, realnosti i varljivosti naših opažanja.” zapisala je kustoskinja Ljiljana Karadžić.